مهدکودک به عنوان یکی از مراکز آموزشی و پرورشی مخصوص به کودکان، نقش بسیار مهمی در تاریخ مراقبت از کودکان ایفا کرده است. اهمیت مهدکودک در تربیت و تعلیم کودکان به اندازه‌ای است که امروزه به عنوان یکی از اجزای اساسی سیستم تعلیم و تربیت در اکثر کشورها شناخته می‌شود.

در گذشته، تربیت کودکان به عهده خانواده بود و مفهوم مهدکودک وجود نداشت. با تغییرات اجتماعی و اقتصادی، نیاز به توسعه کودکان در محیط‌های تخصصی تر احساس شد. ایجاد مهدکودک‌ها به منظور ارائه محیطی مطمئن و مناسب برای رشد و تربیت کودکان به اهداف آموزشی و اجتماعی پاسخ داد.

یکی از اهداف اصلی مهدکودک، ایجاد فرصت‌های یادگیری، توسعه مهارت‌ها، و افزایش تفکر خلاق در کودکان است. مراقبت از کودکان در مهدکودک به عنوان مکمل مفید خانواده عمل می‌کند و به آنها این امکان را می‌دهد تا در محیط اجتماعی تعاملی با همسالان خود به یادگیری و تجربه‌های جدید بپردازند.

مهدکودک همچنین نقش مهمی در تربیت اجتماعی ایفا می‌کند. در این محیط، کودکان با قوانین، انضباط، و احترام به دیگران آشنا می‌شوند. این تجربه‌ها باعث توسعه مهارت‌های اجتماعی و اختصاصی می‌شود که در زندگی روزمره و تعامل با دیگران بسیار مفید است.

در کل، مهدکودک به عنوان یک محیط آموزشی و تربیتی تخصصی به کودکان کمک می‌کند تا در سال‌های اولیه زندگی خود، مهارت‌های ضروری را به دست آورند و آماده به ورود به مراحل تحصیلی بالاتر شوند. این اهمیت بزرگ مهدکودک به عنوان یک مؤسسه تعلیم و تربیتی، نه تنها برای کودکان بلکه برای جامعه به طور کلی قابل توجه است و نقش بسیار مثبتی در تربیت نسل‌های آینده ایفا می‌کند.